گاز هلیوکس
هلیوکس از ترکیب گاز هلیوم و اکسیژن بدست میآید و از جمله گازهای تنفسی به شمار میرود.
گاز هلیوکس درمانی برای بیمارانی که مشکلات تنفسی دارند میباشد. هلیوکس که مخلوط گازی هلیوم و اکسیژن است و نسبت به هوای معمولی مقاومت کمتری در مجرای تنفسی بیمار پدید میآورد در نتیجه بیمار به راحتی دم و بازدم را انجام میدهد و توان کمتری هم صرف این عمل میکند.
تاریخچه هلیوکس
هلیوکس(ترکیب گاز هلیوم و اکسیژن) از دههٔ ۱۹۳۰ در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است و از آن زمان تاکنون به دلیل چگالی کم آن، بسیار پرکاربرد شده است. لازم به ذکر است که از هلیوکس در فاز عمیق غواصی فنی استفاده میشود.
کاربرد هلیوکس
گفتنی است که در پزشکی، هلیوکس مانند جو زمین از ۲۱ درصد اکسیژن و ۷۹ درصد هلیوم تشکیل شده است. البته ترکیبات دیگری از آن مانند نسبت ۷۰ به ۳۰ یا ۶۰ به ۴۰ آن هم موجود میباشد. سادگی فرایند دم و بازدم یا کاهش انرژی مکانیکی که برای تنفس توسط این گاز صرف میشود به دو روش ممکن میباشد:
- افزایش تمایل به جریان آرام
- کاهش مقاومت در آشفتگی جریان
در رابطه با گرانروی هلیوکس باید بدانید که گرانروی این گاز(مخلوط گازی هلیوم و اکسیژن) همانند هوا میباشد اما چگالی هلیوکس بسیار کمتر است (۰٫۵ گرم بر لیتر در برابر ۱٫۲۵ گرم بر لیتر هوا در شرایط استاندارد دما و فشار)
هنگامی که هوا از مجراهای تنفسی عبور میکند سه نوع جریان ایجاد میشود:
- جریان آرام
- جریان انتقالی
- جریان آشفته
گفتنی است که تمایل به شکلگیری هر یک از این جریانها به عدد رینولدز مربوط به آنها بستگی دارد. جرم حجمی کم هلیوکس عدد رینولدز کمتری برای آن به وجود میآورد در نتیجه احتمال داشتن جریان لایهای یا آرام بیشتر میشود. جریان آرام با مقاومت کمتری نسبت به جریان آشفته روبرو خواهد شد.
هلیوکس(ترکیب گازی هلیوم و اکسیژن) برای افراد مبتلا به آسم کاربرد دارد.