مونوکسید کربن | سپهر گاز کاویان تولید کننده و تامین کننده گازهای خالص وترکیبی دارای گواهینامه ISO17025 و آزمایشگاه مرجع اداره استاندارد ایران می باشد.جهت خرید گازهای خالص و ترکیبی تماس بگیرید.02146837072 – 09033158778
گاز مونوکسید کربن (CO) یک گاز بیرنگ، بیبو و بیطعم است که به طور طبیعی در اثر احتراق ناقص مواد آلی حاوی کربن تولید میشود. این گاز به دلیل ویژگیهای فیزیکی خود، یعنی عدم وجود بو و رنگ، تشخیص آن برای انسان بسیار دشوار است و همین امر خطرات آن را دوچندان میکند. مونوکسید کربن یکی از آلایندههای اصلی هوا محسوب میشود و اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست دارد.
شیمی مونوکسید کربن :
فرمول شیمیایی مونوکسید کربن CO است. این مولکول از یک اتم کربن و یک اتم اکسیژن تشکیل شده که با یک پیوند سه گانه به یکدیگر متصل شدهاند (یک پیوند دوگانه و یک پیوند داتی). این ساختار باعث میشود که CO گازی بسیار پایدار و در عین حال بسیار واکنشپذیر باشد، به خصوص در زمینه بیولوژیکی.
اهمیت مونوکسید کربن در سلامت:
خطر اصلی مونوکسید کربن برای سلامتی انسان در توانایی آن برای اتصال قویتر به هموگلوبین موجود در گلبولهای قرمز خون نسبت به اکسیژن نهفته است. هموگلوبین مسئول حمل اکسیژن از ریهها به سلولهای بدن است. هنگامی که CO وارد جریان خون میشود، به جای اکسیژن به هموگلوبین متصل میشود و ترکیب پایداری به نام کربوکسی هموگلوبین (COHb) را تشکیل میدهد. این اتصال ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر قویتر از اتصال اکسیژن به هموگلوبین است.
این پدیده دو مشکل اساسی را ایجاد میکند:
کاهش ظرفیت حمل اکسیژن خون: با اشغال شدن جایگاههای اتصال اکسیژن بر روی هموگلوبین توسط مونوکسید کربن، توانایی خون برای حمل اکسیژن به بافتها به شدت کاهش مییابد.
جابجایی منحنی تجزیه اکسیژن: اتصال CO به هموگلوبین باعث میشود که هموگلوبینهای باقیمانده، اکسیژن را با تمایل بیشتری نگه دارند و نتوانند به راحتی آن را به بافتها آزاد کنند. این امر در نهایت منجر به هیپوکسی بافتی (کمبود اکسیژن در بافتها) میشود.
منابع تولید مونوکسید کربن* در تهران
کلانشهر تهران به دلیل جمعیت زیاد، حجم بالای خودروها، فعالیتهای صنعتی و استفاده گسترده از سیستمهای گرمایشی، یکی از شهرهایی است که همواره با چالش کیفیت هوا، از جمله غلظت بالای مونوکسید کربن* مواجه بوده است. منابع اصلی تولید CO در تهران را میتوان به دستههای زیر تقسیم کرد:
۱. منابع متحرک (خودروها):
این دسته بزرگترین و اصلیترین منبع تولید مونوکسید کربن در تهران است. احتراق ناقص سوخت در موتورهای احتراق داخلی خودروها، به ویژه در شرایط ترافیک سنگین و در دورهای پایین موتور، حجم قابل توجهی CO تولید میکند. دلایل اصلی این احتراق ناقص عبارتند از:
نسبت سوخت به هوا (Air-Fuel Ratio): هنگامی که نسبت سوخت به هوا در محفظه احتراق بیشتر از حد مطلوب (فقیر از هوا، غنی از سوخت) باشد، اکسیژن کافی برای احتراق کامل کربن موجود در سوخت وجود ندارد و مونوکسید کربن تولید میشود. در خودروهای مدرن، سیستم تزریق سوخت و مدیریت موتور برای بهینهسازی این نسبت طراحی شدهاند، اما در خودروهای قدیمیتر یا در شرایط ترافیک سنگین که موتور به طور مداوم در دورهای پایین کار میکند، این نسبت میتواند منجر به تولید CO شود.
عیب در سیستمهای کنترل آلایندگی: کاتالیزورها (Catalytic Converters) نقش حیاتی در تبدیل CO به CO2 دارند. در صورت خرابی یا فرسودگی کاتالیزور، میزان CO خروجی از اگزوز به شدت افزایش مییابد.
نوع سوخت مصرفی: بنزین حاوی مقادیر زیادی هیدروکربن است و فرآیند احتراق آن به طور طبیعی میتواند منجر به تولید CO شود. کیفیت بنزین و وجود افزودنیها نیز میتواند بر میزان CO تولیدی تأثیرگذار باشد.
وضعیت فنی خودرو: فرسودگی موتور، نقص در سیستم احتراق (مانند شمعها) و تنظیم نبودن دلکو در خودروهای قدیمیتر میتواند منجر به احتراق ناقص و تولید بیشتر CO شود.
ترافیک سنگین و زمان طولانی درجا کار کردن (Idling): در ترافیک شهری تهران، خودروها بخش زیادی از زمان خود را در حالت درجا کار کردن یا با سرعت بسیار پایین سپری میکنند. این شرایط باعث میشود موتور برای مدت طولانیتری با نسبت سوخت به هوای کمتر بهینه کار کرده و مونوکسید کربن بیشتری تولید کند.
۲. منابع ثابت (صنایع و نیروگاهها):
هرچند نقش خودروها پررنگتر است، اما صنایع مختلف و نیروگاههای حرارتی نیز میتوانند منابع تولید CO باشند.
صنایع: کارخانجاتی که از فرایندهای احتراق برای تولید انرژی یا در فرآیندهای تولیدی خود استفاده میکنند، مانند کوره های ذوب فلزات، کارخانجات سیمان، نیروگاههای حرارتی و برخی صنایع شیمیایی، در صورت عدم کنترل مناسب، میتوانند مونوکسید کربن را به عنوان محصول جانبی احتراق آزاد کنند. استانداردهای زیستمحیطی برای این صنایع وجود دارد، اما میزان رعایت آنها و تکنولوژیهای به کار گرفته شده بسیار مهم است.
نیروگاهها: نیروگاههای حرارتی که از سوختهای فسیلی مانند گاز طبیعی، مازوت یا گازوئیل برای تولید برق استفاده میکنند، در فرآیند احتراق این سوختها میتوانند مونوکسید کربن تولید کنند. البته در نیروگاههای مدرن، سیستمهای احتراق و کنترل آلایندگی به گونهای طراحی میشوند که این میزان را به حداقل برسانند.
۳. سیستمهای گرمایشی خانگی و تجاری:
در فصول سرد سال، استفاده گسترده از وسایل گرمایشی مانند بخاریهای گازی، آبگرمکنها و موتورخانههای ساختمانهای مسکونی و اداری، به خصوص در صورت نقص فنی، نصب نادرست یا عدم تهویه مناسب، میتواند به منبع مهمی برای تولید CO تبدیل شود.
بخاریهای گازی و نفتی: این وسایل در صورت نقص در شعله، سوختن ناقص گاز یا نفت، و عدم تهویه مناسب فضای نصب، میتوانند CO تولید کنند. استفاده از این وسایل در فضاهای بسته و بدون تهویه، خطرات جانی بسیار جدی به همراه دارد.
موتورخانههای مرکزی: موتورخانههای ساختمانهای بزرگ که از دیگهای بخار یا آبگرم برای گرمایش استفاده میکنند، اگر به درستی نگهداری و تنظیم نشوند، میتوانند مقادیر قابل توجهی CO تولید کنند.
شومینهها و اجاقهای چوبی: در برخی مناطق یا خانهها که از چوب یا زغال برای گرمایش استفاده میشود، احتراق ناقص این مواد نیز میتواند منبع تولید CO باشد.
۴. سایر منابع:
ضایعات و پسماندها: سوزاندن زبالهها در فضای باز یا به روشهای غیرصنعتی و غیربهداشتی میتواند منجر به تولید مونوکسید کربن شود.
فعالیتهای ساختمانی: برخی عملیات ساختمانی که شامل جوشکاری یا استفاده از ماشینآلات سنگین است، میتواند به صورت محلی منابع تولید CO باشد.
در تهران، به دلیل تمرکز بالای جمعیت و فعالیتهای اقتصادی و حملونقلی، سهم منابع متحرک (خودروها) در تولید مونوکسید کربن به طور قابل ملاحظهای بیشتر از سایر منابع است.
روشهای آنالیز گاز CO
آنالیز گاز مونوکسید کربن (CO) برای نظارت بر کیفیت هوا، تشخیص نشت گاز، ارزیابی عملکرد موتورها و اطمینان از سلامت محیط کار ضروری است. روشهای مختلفی برای سنجش CO وجود دارد که هر کدام دارای دقت، حساسیت، سرعت و هزینه متفاوتی هستند. این روشها به طور کلی به دستههای شیمیایی، الکتروشیمیایی و طیفسنجی تقسیم میشوند:
۱. روشهای شیمیایی (Colorimetric Methods):
این روشها بر اساس واکنش شیمیایی CO با یک ماده معرف و تغییر رنگ ناشی از این واکنش عمل میکنند. این روشها معمولاً ساده، ارزان و قابل حمل هستند و برای سنجشهای سریع و تقریبی مناسب میباشند.
کاغذهای کاشف CO (CO Detector Papers) : این کاغذها با مواد شیمیایی آغشته شدهاند که در حضور CO تغییر رنگ میدهند (معمولاً از زرد به خاکستری یا سیاه). میزان و سرعت تغییر رنگ میتواند نشاندهنده غلظت CO باشد. این روش برای سنجشهای بسیار ابتدایی و تشخیص حضور CO به کار میرود.
تیوبهای کاشف CO (CO Detector Tubes): این تیوبها حاوی یک ماده شیمیایی جامد (مانند سلنیوم پنتاکسید یا دیاکسید ید) است که در مجاورت CO تغییر رنگ میدهد. هوا از طریق تیوب پمپ میشود و طول ستون تغییر رنگ یافته نشاندهنده غلظت مونوکسید کربن است. این روش برای سنجش میدانی و سریع در محیطهای کاری یا در نزدیکی منابع احتمالی نشت CO استفاده میشود. دقت این روشها معمولاً متوسط است و تحت تأثیر رطوبت و سایر گازها قرار میگیرد.
مزایا: ارزان، قابل حمل، سریع.
معایب: دقت پایینتر، تداخل با سایر گازها، عمر محدود معرف.
۲. روشهای الکتروشیمیایی (Electrochemical Sensors):
این روشها از سلولهای الکتروشیمیایی برای سنجش غلظت CO استفاده میکنند. این سنسورها بر اساس واکنش شیمیایی CO در سطح یک الکترود و تولید یک جریان الکتریکی متناسب با غلظت مونوکسید کربن*عمل میکنند.
سنسورهای CO الکتروشیمیایی: این سنسورها معمولاً از سه الکترود تشکیل شدهاند: الکترود کاری (Working Electrode)، الکترود مرجع (Reference Electrode) و الکترود کمکی (Counter Electrode). در حضور CO، این گاز در الکترود کاری اکسید شده و الکترون آزاد میکند که باعث تولید جریان الکتریکی میشود. این جریان مستقیماً با غلظت CO در نمونه هوا متناسب است. $$CO + H_2O \rightarrow CO_2 + 2H^+ + 2e^-$$ (این واکنش معمولاً در حضور یک الکترولیت رخ میدهد و بسته به نوع سنسور، واکنش دقیق ممکن است کمی متفاوت باشد).
این سنسورها بسیار رایج هستند و در دستگاههای تشخیص دود و مونوکسید کربن* خانگی، مانیتورهای کیفیت هوا، و سنسورهای قابل حمل برای پرسنل ایمنی استفاده میشوند.
مزایا: حساسیت بالا، دقت خوب، اندازه کوچک، مصرف انرژی پایین، پاسخ سریع.
معایب: عمر محدود سنسور (معمولاً ۱ تا ۵ سال)، حساسیت به دما و رطوبت، احتمال تداخل با گازهای دیگر (مانند هیدروژن سولفید یا نیتروژن دیاکسید).
۳. روشهای طیفسنجی (Spectroscopic Methods):
این روشها بر اساس جذب نور توسط مولکول CO در طول موجهای خاص یا تجزیه مونوکسید کربن به مولکولهای سادهتر و اندازهگیری آنها استوار هستند. این روشها معمولاً دقت و حساسیت بسیار بالایی دارند و برای اندازهگیریهای مداوم و دقیق در ایستگاههای پایش کیفیت هوا استفاده میشوند.
طیفسنجی فروسرخ غیرپاشنده (Non-Dispersive Infrared – NDIR): این روش یکی از پرکاربردترین روشها برای اندازهگیری CO در سنجش کیفیت هوا است. مولکول CO نور فروسرخ را در طول موجهای مشخصی جذب میکند (به ویژه در حدود ۴.۷ میکرومتر). در دستگاه NDIR، نمونه هوا از درون یک اتاقک عبور میکند و شدت نور فروسرخ عبوری از آن اندازهگیری میشود. هرچه غلظت CO بیشتر باشد، نور بیشتری جذب شده و شدت نور عبوری کمتر خواهد بود.
یک منبع نور فروسرخ نور را از نمونه هوا عبور داده و سپس به یک آشکارساز میرساند. بین منبع نور و آشکارساز، یک فیلتر نوری و سپس یک لوله مرجع حاوی گازی که آن طول موج را جذب نمیکند، قرار دارد. در نهایت، یک آشکارساز حساس به طول موج خاص CO، تغییر در شدت نور را ثبت میکند.
طیفسنجی جذبی لیزر دیود (Diode Laser Absorption Spectroscopy – DLAS): در این روش، از لیزرهای نیمههادی که در طول موجهای جذب CO نور گسیل میکنند، استفاده میشود. دقت و حساسیت این روشها بسیار بالا است و قادر به اندازهگیری غلظتهای بسیار پایین مونوکسید کربن هستند. این روش برای کاربردهای خاص و تحقیقاتی مناسب است.
کروماتوگرافی گازی با آشکارساز اکسید کننده کاتالیزوری (Gas Chromatography with Catalytic Oxidizer Detector – GC-COPD): در این روش، CO ابتدا به متان (CH4) تبدیل شده و سپس توسط آشکارساز اکسید کننده کاتالیزوری شناسایی میشود. این روش بسیار دقیق است اما پیچیدگی بیشتری نسبت به NDIR دارد.
مزایا: دقت و حساسیت بسیار بالا، پایداری بلند مدت، قابلیت سنجش مداوم و آنلاین.
معایب: هزینه بالا، نیاز به نگهداری تخصصی، پیچیدگی دستگاهها، عدم قابلیت حمل آسان برای مدلهای پیشرفته.
۴. روشهای الکتروشیمیایی پیشرفته (مانند سنسورهای MEMS):
تکنولوژیهای جدیدتر MEMS (Micro-Electro-Mechanical Systems) امکان ساخت سنسورهای الکتروشیمیایی کوچکتر، کممصرفتر و دقیقتر را فراهم کردهاند. این سنسورها نیز بر اساس اصول الکتروشیمیایی عمل میکنند اما با دقت و سرعت بیشتری.
انتخاب روش مناسب:
انتخاب روش آنالیز به هدف از اندازهگیری، دقت مورد نیاز، بودجه و شرایط محیطی بستگی دارد. برای پایش مداوم کیفیت هوا در مقیاس شهری، روش NDIR ترجیح داده میشود. برای تشخیص نشت در محیطهای بسته، سنسورهای الکتروشیمیایی خانگی یا دستگاههای قابل حمل رایج هستند. برای ارزیابیهای دقیق میدانی یا تحقیقاتی، ممکن است از ترکیبی از روشها استفاده شود.
استانداردها و مقررات مربوط به میزان مجاز CO در هوای تهران
تعیین حدود مجاز برای آلایندههای هوا، از جمله مونوکسید کربن ، یک اقدام حیاتی برای حفاظت از سلامت عمومی و محیط زیست است. این حدود توسط سازمانهای بینالمللی و ملی تدوین شده و بر اساس مطالعات علمی فراوان در مورد اثرات سلامتی و پایداری زیستمحیطی تعیین میگردند. در ایران و به طور خاص در تهران، استانداردها و مقررات مختلفی برای کنترل غلظت CO در هوای تنفسی وجود دارد.
استانداردهای بینالمللی:
سازمان بهداشت جهانی (WHO) و آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (US EPA) استانداردهایی را برای مونوکسید کربن تعیین کردهاند. این استانداردها معمولاً بر اساس میانگین غلظت در بازههای زمانی مختلف (مانند ۱ ساعته یا ۸ ساعته) تعریف میشوند تا هم اثرات حاد و هم اثرات مزمن سلامتی را در نظر بگیرند.
سازمان بهداشت جهانی (WHO):
میانگین غلظت ۸ ساعته: ۵ میلیگرم بر متر مکعب (ppm 4)
میانگین غلظت ۱ ساعته: ۲۵ میلیگرم بر متر مکعب (ppm 20) این مقادیر برای سال ۲۰۱۰ هستند و ممکن است در بهروزرسانیهای بعدی تغییر کنند.
آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (US EPA):
استاندارد ملی هوای محیطی (NAAQS) برای CO:
میانگین غلظت ۸ ساعته: ۹ قسمت در میلیون (ppm 9) معادل تقریبی ۱۰ میلیگرم بر متر مکعب (mg/m³)
میانگین غلظت ۱ ساعته: ۳۵ قسمت در میلیون (ppm 35) معادل تقریبی ۴۰ میلیگرم بر متر مکعب (mg/m³) این استانداردها برای محافظت از افراد حساس و جمعیت عمومی در برابر اثرات سلامتی مونوکسید کربن وضع شدهاند.
استانداردهای ملی ایران:
در ایران، سازمان حفاظت محیط زیست مسئول تدوین و اجرای استانداردها و مقررات مربوط به کیفیت هوا است. این استانداردها با توجه به شرایط بومی و همچنین با الهام از استانداردهای بینالمللی تنظیم میشوند.
استانداردهای زیستمحیطی هوای کشور (عموماً):
این استانداردها معمولاً در قالب حدود مجاز آلایندهها در خروجی منابع ثابت (صنایع و نیروگاهها) و همچنین حدود مجاز در هوای آزاد تدوین میشوند. برای هوای آزاد، استانداردهای مشابه استانداردهای WHO و EPA برای پایش در نظر گرفته میشوند.
استاندارد خودروهای داخلی و وارداتی:
یکی از بخشهای مهم مقررات، مربوط به حدود مجاز آلایندگی خودروها در زمان تولید و همچنین در معاینه فنی است. این استانداردها دائماً بهروز میشوند تا خودروهای جدیدتر با آلایندگی کمتر تولید و وارد شوند. در معاینه فنی، میزان مونوکسید کربن خروجی از اگزوز خودروها اندازهگیری میشود و در صورت تجاوز از حد مجاز، خودرو مردود اعلام میگردد. استانداردهای مربوط به معاینه فنی خودروها در ایران معمولاً بر اساس استانداردهای اروپایی و یا نسخههای اولیه استانداردهای کالیفرنیایی (مانند EPA) تدوین شدهاند.
استانداردهای مربوط به احتراق در موتورخانهها:
نیز مقرراتی برای اطمینان از احتراق کامل و کاهش آلایندگی در سیستمهای گرمایشی خانگی و صنعتی وجود دارد.
وضعیت تهران و چالشها:
تهران به دلیل تراکم جمعیت، حجم بالای ترافیک و منابع آلاینده متعدد، اغلب با غلظتهای CO بالاتر از حد مجاز در برخی روزها و نقاط مواجه است. این وضعیت به ویژه در فصول سرد سال و در روزهایی که پایداری جوی زیاد است (مانند وارونگی دما) تشدید میشود.
نقش پایش:
برای اطمینان از رعایت این استانداردها، سازمان حفاظت محیط زیست اقدام به پایش مداوم کیفیت هوا در نقاط مختلف شهر تهران میکند. دادههای حاصل از این پایشها برای ارزیابی میزان آلودگی، شناسایی مناطق بحرانی و اتخاذ تدابیر لازم برای کاهش آلودگی به کار میروند.
رعایت استانداردها برای کیفیت هوای تهران یک چالش مستمر است و نیازمند همکاری کلیه بخشها، از جمله دولت، صنایع، تولیدکنندگان خودرو، و عموم مردم است. هدف اصلی از این استانداردها، اطمینان از سلامت و رفاه شهروندان و حفظ محیط زیست برای نسلهای آینده است. پایش مداوم و اعمال صحیح قوانین برای دستیابی به این هدف حیاتی است.
آزمونهای CO در تهران: مراکز و آزمایشگاهها
برای اطمینان از کیفیت هوا و سلامت محیط، نیاز به انجام آزمونهای مونوکسید کربن (CO) در نقاط مختلف شهر تهران وجود دارد. این آزمونها توسط مراکز دولتی، خصوصی و آزمایشگاههای تخصصی انجام میشود.
۱. مراکز دولتی و سازمانهای نظارتی:
شرکت کنترل کیفیت هوای تهران:
این شرکت بازوی اجرایی شهرداری تهران در زمینه پایش و کنترل کیفیت هوا است. شرکت کنترل کیفیت هوای تهران دارای شبکهای گسترده از ایستگاههای پایش ثابت کیفیت هوا در سراسر شهر است. این ایستگاهها به طور مداوم غلظت آلایندههای مختلف از جمله CO را با استفاده از دستگاههای پیشرفته (اغلب NDIR) اندازهگیری و دادهها را به صورت آنلاین منتشر میکنند.
نوع آزمونها: پایش مداوم غلظت مونوکسید کربن در هوای آزاد.
هدف: ارائه اطلاعات لحظهای به شهروندان، ارزیابی وضعیت کلی کیفیت هوا، و تدوین سیاستهای کنترلی.
سازمان حفاظت محیط زیست (استانداری تهران و ادارات کل مربوطه):
این سازمان نیز مسئولیت نظارت بر اجرای قوانین زیستمحیطی و پایش کیفیت هوا را بر عهده دارد. این سازمان نیز میتواند اقدام به نمونهبرداری و تحلیل نمونههای هوا در نقاط مختلف شهر کند.
نوع آزمونها: پایش دورهای یا موردی، نمونهبرداری از منابع ثابت (صنایع) و متحرک (خودروها).
هدف: اطمینان از رعایت استانداردها توسط صنایع و وسایل نقلیه.
۲. مراکز و آزمایشگاههای خصوصی:
علاوه بر نهادهای دولتی، آزمایشگاههای خصوصی معتبر نیز وجود دارند که میتوانند خدمات آنالیز گاز CO را ارائه دهند. این مراکز معمولاً به بخشهای مختلفی خدمات میدهند:
آزمایشگاههای تخصصی محیط زیست و شیمی:
این آزمایشگاهها مجهز به دستگاههای آنالیز گازی پیشرفته (مانند GC، GC-MS، NDIR) هستند و میتوانند نمونههای هوا را از نظر غلظت مونوکسید کربن و سایر آلایندهها تجزیه و تحلیل کنند. این آزمایشگاهها معمولاً برای پروژههای تحقیقاتی، ارزیابی اثرات زیستمحیطی پروژهها و یا تأیید نتایج اندازهگیریهای دیگر مورد استفاده قرار میگیرند.
نوع آزمونها: آنالیز دقیق نمونههای جمعآوری شده، کالیبراسیون تجهیزات، تحقیقات.
مشتریان: شرکتهای مشاوره محیط زیست، صنایع، موسسات تحقیقاتی.
مراکز معاینه فنی خودرو:
همانطور که در بخش استانداردها اشاره شد، مراکز معاینه فنی خودرو مسئول سنجش آلایندگی خودروها، از جمله میزان مونوکسید کربن خروجی از اگزوز آنها هستند. این مراکز دارای دستگاههای مخصوصی به نام آنالایزر گاز اگزوز (Exhaust Gas Analyzer) هستند که غلظت CO، هیدروکربنها (HC)، اکسیدهای نیتروژن (NOx) و اکسیژن (O2) را اندازهگیری میکنند.
نوع آزمونها: اندازهگیری CO خروجی از اگزوز خودروها.
هدف: احراز انطباق خودرو با استانداردهای آلایندگی و صدور گواهی معاینه فنی.
مراکز: تعداد زیادی مرکز معاینه فنی خودرو در سطح شهر تهران فعال هستند که خدمات این آزمون را به مالکان خودرو ارائه میدهند.
شرکتهای ارائهدهنده تجهیزات و خدمات اندازهگیری:
شرکت های سپهر گاز کاویان کالیبراسیون سنسورها و دستگاههای سنجش COانجام میدهد و خدمات اندازهگیری و مشاوره را نیز ارائه میدهد.جهت مشاوره و انجام کالیبراسیون میتوانید با شماره های 02146837072-09033158778 تماس حاصل فرمایید
بدون دیدگاه